Kulp, Silvan, Hani, Batman, Sason ve Midyat’tan gelen tarım işçileri, Bismil’in bereketli topraklarında özellikle yaz aylarında pamuk, meyve ve sebze hasadında çalışıyor. Geçmişte pamuk hasadı elle yapılırken, “amale çavuşları” farklı bölgelerden işçileri organize ediyordu. Ancak tarımda makineleşmenin artmasıyla birlikte dışarıdan gelen işçi sayısında belirgin bir azalma yaşandı.
Bu gelişme, ilçede yaşayan Suriyeli mültecilerin sosyal uyumuna da olumlu yansıdı. Tarım alanlarında azalan işgücü ihtiyacı, mültecilerin yerel tarım ekonomisine daha kolay entegre olmasını sağladı. Bismil’deki mülteciler, özellikle mevsimlik tarım ve inşaat sektörlerinde çalışarak yılın büyük bölümünde gelir elde edebiliyor.
Tarlalarda kurdukları çadırlarda yaşayan kadın tarım işçileri ise zorlu koşullara dikkat çekiyor. “Yağmurda çamur var, su yok, elektrik yok” diyen kadınlar, çocuklarını da tarla başlarında büyütmek zorunda kaldıklarını ifade ediyor.
Uzmanlar, Bismil’in tarıma dayalı yapısının, Suriye'de kırsal bölgelerde yaşamış ve tarım tecrübesi bulunan mülteciler için doğal bir uyum zemini oluşturduğuna dikkat çekiyor. Kayıt dışı çalışmaya daha açık olan mevsimlik tarım işçiliği, birçok mülteci için geçim kapısı haline gelmiş durumda.
Öte yandan, kırsalda yaşama eğilimleri nedeniyle Suriyeli nüfusun kent merkezlerinden çok Bismil gibi tarım bölgelerinde kümelendiği belirtiliyor.
